Van Alice tot Marla
Door: Peter Kok
Blijf op de hoogte en volg Peter & Joke
07 December 2015 | Australië, Coober Pedy
Donderdag 3 december 2015: Marla
De weg van Alice Springs naar Coober Pedy is voornamelijk recht en voert ons door een landschap met heuvels en rotsformaties naar de open vlakte van de Australian Desert. Het is heet. Als we om 9.00 uur vertrekken vanaf de camping staat de thermometer al op 30 graden. Daar komt in de loop van de dag nog zo’n 10 graden bij. De lucht is gort droog en overal zien we wervelwindjes van rood stof. Af en toe zitten we er midden in, getuige de plotselinge windstoten die de Mercedes toch even van zijn strakke spoor weten te krijgen. Met 6 meter lengte en 3 meter hoogte is dat natuurlijk niet zo vreemd. Het piepalarm van de olie laat zich nog een paar keer horen , maar als de snelheid op 95 km per uur is ingesteld op de cruise control, is het kennelijk voldoende om de olie te koelen. Niet alleen de auto piept, maar ook onze neuzen. De gortdroge lucht maakt de neus- en keelslijmvliezen droog. De boel wordt taai en we proberen met dropjes en menthol snoepjes dit euvel te verhelpen.
De Stuart Highway staat een snelheid toe van 130 km per uur. Dit is voor (te) veel kangaroos noodlottig. We tellen zo’n 20 dode dieren langs de kant van de weg. En ook een hele verse. Veelal veroorzaakt door de road trains. Die stoppen nergens voor en daveren met 130 km per uur door. Ruim 53 meter lang en met vier aanhangers en die snelheid. Als je ze tegenkomt ga je ze automatisch uit de weg. Als je ze in je spiegel ziet, gaan we maar langs de kant want deze jongens hebben een bloedhekel aan toeristen in campervans die 90 km per uur rijden. Erldunda is een roadhouse vlak bij de afslag naar Ayers Rock (Uluru). We zien een soortgelijke bus met passagiers die de campertrip gaan maken door de outback, gelijk wij deden in 2001 en 2006. Tijdens de koffiepauze komt zo’n zware jongen de hoek om zetten. Toch maar weer even een fotootje. ( Voor ome Wim Voolstra)!.
e road kill is wel goed voor een paar prachtige momenten met wedge tail eagles. Eindelijk kunnen we er een fotograferen die niet van zijn dode jumpsteak wil wijken. Diverse malen moeten we inhouden om ze te kunnen laten opstijgen als de prooi te dicht langs de kant van de weg ligt. Met 2 meter spanwijdte hebben ze wat tijd en ruimte nodig om airborn te gaan.
Na 460 km komen aan in Marla, zoals gepland. Een gehucht met een pomp en daarachter een kampeerplaats. Alles wordt gerund vanuit de benzine pomp. Voor een stop over prima maar wel morgen snel door. Het zwembad bevat zout water en laat dat nu weer eens goed zijn voor onze sinussen, neus en keel! De klok weer een uur vooruit en dan is het ineens een uur voorbij bier o’clock. De barbie is te smerig voor woorden en dus gaan we vanavond maar “uit eten” in het lokale restaurant annex bar.
Geen wifi dus even geduld. Morgen? Coober Pedy!
De weg van Alice Springs naar Coober Pedy is voornamelijk recht en voert ons door een landschap met heuvels en rotsformaties naar de open vlakte van de Australian Desert. Het is heet. Als we om 9.00 uur vertrekken vanaf de camping staat de thermometer al op 30 graden. Daar komt in de loop van de dag nog zo’n 10 graden bij. De lucht is gort droog en overal zien we wervelwindjes van rood stof. Af en toe zitten we er midden in, getuige de plotselinge windstoten die de Mercedes toch even van zijn strakke spoor weten te krijgen. Met 6 meter lengte en 3 meter hoogte is dat natuurlijk niet zo vreemd. Het piepalarm van de olie laat zich nog een paar keer horen , maar als de snelheid op 95 km per uur is ingesteld op de cruise control, is het kennelijk voldoende om de olie te koelen. Niet alleen de auto piept, maar ook onze neuzen. De gortdroge lucht maakt de neus- en keelslijmvliezen droog. De boel wordt taai en we proberen met dropjes en menthol snoepjes dit euvel te verhelpen.
De Stuart Highway staat een snelheid toe van 130 km per uur. Dit is voor (te) veel kangaroos noodlottig. We tellen zo’n 20 dode dieren langs de kant van de weg. En ook een hele verse. Veelal veroorzaakt door de road trains. Die stoppen nergens voor en daveren met 130 km per uur door. Ruim 53 meter lang en met vier aanhangers en die snelheid. Als je ze tegenkomt ga je ze automatisch uit de weg. Als je ze in je spiegel ziet, gaan we maar langs de kant want deze jongens hebben een bloedhekel aan toeristen in campervans die 90 km per uur rijden. Erldunda is een roadhouse vlak bij de afslag naar Ayers Rock (Uluru). We zien een soortgelijke bus met passagiers die de campertrip gaan maken door de outback, gelijk wij deden in 2001 en 2006. Tijdens de koffiepauze komt zo’n zware jongen de hoek om zetten. Toch maar weer even een fotootje. ( Voor ome Wim Voolstra)!.
e road kill is wel goed voor een paar prachtige momenten met wedge tail eagles. Eindelijk kunnen we er een fotograferen die niet van zijn dode jumpsteak wil wijken. Diverse malen moeten we inhouden om ze te kunnen laten opstijgen als de prooi te dicht langs de kant van de weg ligt. Met 2 meter spanwijdte hebben ze wat tijd en ruimte nodig om airborn te gaan.
Na 460 km komen aan in Marla, zoals gepland. Een gehucht met een pomp en daarachter een kampeerplaats. Alles wordt gerund vanuit de benzine pomp. Voor een stop over prima maar wel morgen snel door. Het zwembad bevat zout water en laat dat nu weer eens goed zijn voor onze sinussen, neus en keel! De klok weer een uur vooruit en dan is het ineens een uur voorbij bier o’clock. De barbie is te smerig voor woorden en dus gaan we vanavond maar “uit eten” in het lokale restaurant annex bar.
Geen wifi dus even geduld. Morgen? Coober Pedy!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
