Melbourne - Montrose 28-11-2015
Door: Peter Kok
Blijf op de hoogte en volg Peter & Joke
29 November 2015 | Australië, Melbourne
Zaterdag, 28 november 2015.
Melbourne.
Wat valt er te vertellen over ruim 26 uur vliegen en wachten op vliegvelden? Nu kennen de mensen onder jullie mij ondertussen als een mopperkont, die dan vaak op enig cynische wijze zijn ongenoegen niet onder stoelen of banken steekt, maar deze keer …… NIETS. Gewoon alles tot op de minuut gepland en verwerkt en zelfs de reis zonder tussenstop, waarvoor ik eigenlijk wel wat bedenkingen had, is moeiteloos verlopen. De geroemde efficiëntie van de Emirates, de bediening en ruime stoelen, en het eten maakten de reis tot eigenlijk een fluitje van een cent. Zelfs de gebruikelijke rufters, altijd een veelvuldige belemmering om net even lekker in slaap te vallen, waren op deze reis in ieder geval niet bij ons in de buurt.
Wat is Dubai trouwens een groot airport zeg! Uit de 777 gestapt via een trap, dan een klein half uur rijden langs een mega hoeveelheid vliegtuigen om uiteindelijk bij de Emirates concourse uit te stappen, vlak bij de gate B19 waar die grote joekel A380 al klaar staat om ons naar Oz te brengen. Ik snap al die drama niet uit de televisieserie!
Het slaappilletje was toch wel fijn om een groot deel van het tweede stuk snurkend door te brengen. Dus is het al snel tijd voor ontbijt en gaat de kist al weer dalen. Ruim een half uur voor tijd geland om 06.15 lokale tijd. En natuurlijk taxibedrijf Cook staat klaar om ons naar ons logies te brengen: 5 Banksia street in Montrose met een view op Mount Dandedong. Negen jaar geleden hier voor het laatst geweest. Wouw!
Meteen ook nog even een lunch bij onze lieve oude tante Jo, moeder van mijn gastheer en schoonzus van wijlen mijn vader. Ook negen jaar geleden voor het laatst gezien. Gelukkig is ze er nog, niet meer zo kwiek maar toch fijn even oude herinneringen opgehaald. En een big smile voor echte Hollandse banketbakkerspepernoten. Wie zegt dat Sinterklaas alleen voor kinderen is?
Een verrassende avond volgt met natuurlijk een BBQ in het gezelschap van Greg en zijn vrouw Amanda, en baby Ethan. Je weet hoe dat gaat: Joke en baby’s. Om plm. 22.00 uur overvalt ons de slaap. Nu weet ik pas waar het bargoense spreekwoord vandaan komt: in slaap pleuren. Het gebeurt letterlijk en ben out.
Toch nog een puntje van aandacht: Ga je in de zomer naar OZ (speciaal Melbourne) neem een trui mee!
If you don’t like the weather , it will change in 5 minutes.
Melbourne.
Wat valt er te vertellen over ruim 26 uur vliegen en wachten op vliegvelden? Nu kennen de mensen onder jullie mij ondertussen als een mopperkont, die dan vaak op enig cynische wijze zijn ongenoegen niet onder stoelen of banken steekt, maar deze keer …… NIETS. Gewoon alles tot op de minuut gepland en verwerkt en zelfs de reis zonder tussenstop, waarvoor ik eigenlijk wel wat bedenkingen had, is moeiteloos verlopen. De geroemde efficiëntie van de Emirates, de bediening en ruime stoelen, en het eten maakten de reis tot eigenlijk een fluitje van een cent. Zelfs de gebruikelijke rufters, altijd een veelvuldige belemmering om net even lekker in slaap te vallen, waren op deze reis in ieder geval niet bij ons in de buurt.
Wat is Dubai trouwens een groot airport zeg! Uit de 777 gestapt via een trap, dan een klein half uur rijden langs een mega hoeveelheid vliegtuigen om uiteindelijk bij de Emirates concourse uit te stappen, vlak bij de gate B19 waar die grote joekel A380 al klaar staat om ons naar Oz te brengen. Ik snap al die drama niet uit de televisieserie!
Het slaappilletje was toch wel fijn om een groot deel van het tweede stuk snurkend door te brengen. Dus is het al snel tijd voor ontbijt en gaat de kist al weer dalen. Ruim een half uur voor tijd geland om 06.15 lokale tijd. En natuurlijk taxibedrijf Cook staat klaar om ons naar ons logies te brengen: 5 Banksia street in Montrose met een view op Mount Dandedong. Negen jaar geleden hier voor het laatst geweest. Wouw!
Meteen ook nog even een lunch bij onze lieve oude tante Jo, moeder van mijn gastheer en schoonzus van wijlen mijn vader. Ook negen jaar geleden voor het laatst gezien. Gelukkig is ze er nog, niet meer zo kwiek maar toch fijn even oude herinneringen opgehaald. En een big smile voor echte Hollandse banketbakkerspepernoten. Wie zegt dat Sinterklaas alleen voor kinderen is?
Een verrassende avond volgt met natuurlijk een BBQ in het gezelschap van Greg en zijn vrouw Amanda, en baby Ethan. Je weet hoe dat gaat: Joke en baby’s. Om plm. 22.00 uur overvalt ons de slaap. Nu weet ik pas waar het bargoense spreekwoord vandaan komt: in slaap pleuren. Het gebeurt letterlijk en ben out.
Toch nog een puntje van aandacht: Ga je in de zomer naar OZ (speciaal Melbourne) neem een trui mee!
If you don’t like the weather , it will change in 5 minutes.
-
29 November 2015 - 12:07
Marleen:
goed jullie te horen. En die trui is hier een zuidwester met regenjas. Het genieten kan beginnen. Wij verdedigen hier het fort. Groeten aan John en Chris uit Maasland en big hug voor jullie. Van ons, en de pleeg hondjes -
29 November 2015 - 12:13
Esther:
Wat is dat nou?? Helemaal niks te zeiken? Minpuntje: een goed reisverhaal bevat minstens 1 kommerenkwelitem. Maar ja, jullie zijn er nog maar net......
Veel plezier jongens!!
-
29 November 2015 - 13:39
Wijnand En Hetty:
Goed om dit alles te horen. Heel veel plezier xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
