Hawker, Flinders Rranges National Park-Port Pirie

Vrijdag, 11-12-2015, Flinders Ranges National Park – Port Pirie.

We schertsen nog wel eens op die Japanners die in een week Europa doen. Nu Amsterdam, morgen Berlijn en dan hebben ze Nederland en Duitsland gezien. Ik ben een klein beetje bang dat we hetzelfde gedaan hebben vandaag. We hadden een rondrit gepland, maar toen de campeer meneer had aangegeven dat de weg in het noorden onverhard en 4wd wordt, moesten we ons plan aanpassen. Nu waren we niet voor niets gekomen dus gaan we er ook voor. Nog voor de wekker wordt ik wakker van regendruppels op de wagen. Ik wil naar het toiletgebouw lopen, maar wordt onmiddellijk gestopt door een fantastische dubbele regenboog. Plasje ophouden en foto’s maken. Dan snel ontbijt en weg. Half 8 als gepland tanken. Wachten tot de pomp stroom heeft en dan door. De weg naar Blinman is 107 km lang en voert dwars door het Flinders Ranges National Park. De regen volgt ons en we rijden in een aroma van verse regenval in een groot bos, vermengd met geuren van menthol en eucalyptus. Na 30 km veranderd de scene drastisch en rollen we dit fantastische gebied binnen. Sappig groen en… levende walibies, rode kangaroos en emus steken overal de weg over. De snelheid terug naar 50 km per uur. We hadden besloten eerst door te rijden naar het noorden en dan overal te stoppen waar het kon, maar dit aanbod van flora en fauna gaat onze voorstelling ruimschoots te boven dus stoppen we zoveel mogelijk en fotograferen ons een ongeluk. Bijna aan het einde veranderd het beeld ineens opnieuw. Ik ruik een ontzettende lijklucht in een dalletje waar we doorheen rijden. Overal dode kangaroo’s, emu’s en schapen. Er wordt hier wat aangekacheld zeg en al die dode dieren! Een gevoel van schaamte komt over me heen. Bloody tourists zoals wij zijn eigenlijk verantwoordelijk voor dit moordfestijn. De vooruitgang heeft een beter begaanbare weg gebracht, maar ten koste van hoeveel dode dieren? Als er nu buiten het seizoen al zoveel liggen, hoe dan straks. Elke dag zeker 10 , zijn er wel een paar duizend per jaar.
Ook nu geldt voor mij de regel dat onder regenachtige omstandigheden het niet verstandig is naar buiten te gaan. Alhoewel droog, stap ik uit om te proberen een emufamilie te fotograferen. Lukt niet, maar nog geen seconde buiten kletst de regen op mijn hoofd. Wel lekker.
Even later komt het hoogtepunt van de ochtend. Een paartje Wedgetail Eagles doet zich te goed aan de roadkill. Eén vliegt weg, maar de ander blijft rustig zitten. Hij vliegt in een boom en blijft op 10 meter afstand voor ons poseren. We filmen en fotograferen en het prachtige beest heeft er kennelijk plezier in. We bedanken het dier voor zijn/haar medewerking en ik zie een traantje in de ooghoek van Joke. Dit is natuurlijk wel echt even helemaal haar ding (die van mij ook hoor!). Diep gelukkig van al dit moois komen we op de terugweg nog een boel wallibies en kangaroos tegen die het voorbeeld van de eagle volgen.
Voor wat het waard is: het hele assortiment in één ochtend. We kunnen daar wel een week verblijven maar niets zal meer echt toevoegen aan deze ervaring.
Door naar Hawker en we passeren het plaatsje Quorn . Hier stopt in het seizoen een stoomtreintje. Alles staat in het licht van deze oude glorie, alhoewel we de locomotief niet echt gezien hebben. Daarna rijden we naar Port Pirie. Voor op het schema. Dit is een kustplaatsje aan de voet van de zuidelijke Flinders ranges, aan het begin van het York schiereiland. Lekker plekkie, en dan wandelend naar het centrum. Het is zeker 20 minuten lopen, maar halverwege begint mijn knie te vertellen dat hij de afgelopen tijd wel erg weinig beweging heeft gehad. Ik moet door dus dan maar even op mijn tanden bijten. Na de boodschappen terug op de camping is het precies bier o’clock.
Morgen? We rijden het schiereiland rond. We zien wel waar we uitkomen. Eerst even ontbijten in Mac Donalds, want daar hebben ze wifi. Kunnen we eindelijk weer eens wat gegevens op de site zetten en de e-mail controleren.
Seeyah!