Woensdag, 9-12-2015, Port Neill.
De dame van het campingpark had verteld dat de toeristische route naar de rotsen van Elliston goed te doen was. Weliswaar dirt road maar vlak en zonder echte hotsen en botsen. Ze had gelijk!. Een stukje terug en over het pad dat ons naar waanzinnig mooie plekken voerde. Hier en daar aangevuld met kunst en beelden. Wat een fantastische kust is dit toch, elke baai is er een op zich en daar alleen al zou je een paar dagen voor nodig hebben. Het beeld te weinig tijd te hebben dringt zich aan mij op. Ik wil zo veel maar kan, gezien de tijd en middelen, minder. Met de ochtendzon van 8 uur uit het oosten een mega mooi uitzicht over de baai waar de rotsen in het water nu een totaal ander blik geven dan vanaf de jetty. Een klein uurtje later in het plaatsje Elliston. Onze camping bleek nog een kleine 50 km verwijderd van het zenuwcentrum. Dit bleek dan een volkomen verlaten stadje te zijn met hier een daar een winkeltje en een verdwaalde auto. Geen teken van leven om die tijd. Joke stapt af op de “bakery” en vraagt om een brood, maar laten ze dat nu niet hebben!. Een bakery daar verkoopt men lekker vette en zoete dingen en koffie, maar geen brood, daarvoor moet je naar de supermarkt. Een beetje vergelijkbaar met onze koffieshops waar je alles behalve koffie kunt kopen.
Ik wacht buiten en denk meteen na een half uur dat ze met een vers gebakken brood teugkomt, maar ook dat is een illusie. Wel een brood uit de “super”markt en een aantal noodzakelijke aanvullingen van onze voorraad die door de sapschade verloren zijn gegaan.
Het barst van de baaien dus na deze gaan we door naar Tumby Bay, 250 km verderop. We zetten koers naar het zuidoosten en komen Port Lincoln tegen. Best wel een grote plaats en dus tijd voor een bakkie. Maar ook dat pakt anders uit. In plaats van een bakkie laten we ons verse oesters, sashimi en garnalen ten deel vallen in een fantastisch leuk restaurant aan de haven. Kijk die jongens begrijpen het wel hoe je een Nederlandse toerist moet tevreden stellen. Een uur later en mega lekkere oesters en visgerechtjes achter de kiezen, weggespoeld met een glas overheerlijke koude Chardonnay, gaan we door. Tumby Bay. De camping heeft 4 plaatsen die reeds zijn bezet. De andere (nieuwere) camping verderop is ook nagenoeg leeg. Geen pool of zo maar, wel een waarschuwing niet in zee te gaan vanwege de Razor fish. Dit was eigenlijk onze eindbestemming maar met nog 40 km erbij komen we aan in Port Neill. En dan is alles ineens weer anders. Ook wel rustig, maar anders. Het strand begaanbaar, volop bewoond door pelikanen, een toegankelijke zee en…… een Jetty. Verder was er bijzondere en zeer fotografeerbare sedum, Cuba Libre en een nibble en dan is het feest compleet. Wie zeurt er nu over tijd,
Morgen: we stomen door naar Hawker, aan de voet van de Flinders Ranges.